سخنی با تو….

ازکجا آمده ام آمدنم بهر چه بود……..به کجا می روم آخرننمایی وطنم

می خواهم از زمانی بگویم که پدری دلسوز ومهربان برای ما شب وروز اشک ازدیده می ریخت.حال سوال پیش می آید چرا ؟هرچندکه پاسخ را به خوبی می دانیم ولی باز هم راه انحرافی را در پیش می گیریم وخود رابه نادانی می زنیم. به هر صورت مخاطب من توی به ظاهر مسلمانی که خودت را به خواب زده ای وبا هیچ ساز وآوازه ای قصد بیدار شدن را نداری.

تا کی می خواهی این راه را ادامه دهی؟مگر بانگ عزرائیل وجودت را به لرزه نینداخته است؟قبل ازاین که شرمنده ودرمانده در روز محشر حاضر شوی به پا خیز!قبل از این که از جمال مبارک صاحب کرامت وبزرگ امامت(صلی الله علیه وسلم)محروم شوی به خود آی ! آیا تا به حال دقت کرده ای که این کشتی بی ناخدا (امت) با چه ذخیره ای در حرکت است.مطمئن باش که هرکسی به نوعی این کشتی بی ناخدا (امت) را به سویی می کشاند ودریغ از یک آشنا! آری به راستی ساکنین این کشتی را چه شده؟ بی توجه به راه ومقصد هر کجا لنگر می اندازند و مشغول جمع آوری مال و منال می شوند مگر نمی دانندکه مقصد بس دور و راه بس جان فرسا است؟چرا بار خود را سنگین وسنگین تر می کنند؟دریغ از آن (هاتف)غیبی که ندا سر می دهد:ای بیچارگان چه می کنید؟چرا در خود فرو رفته اید؟اما نه!مثل  اینکه روزنه ی امیدی هست !

آری هنوز هم دیر نشده صدای بانگ الله اکبربه گوش می رسد.مسلمان!به پا خیز و عمر گونه صفوف جهل ونادانی را در هم بشکن. نگذار کشتی (امت) بیش از این در تلاطم سر در گم بماند .تو می توانی!تو همان مسلمان صدر اسلامی. البته تو می توانی اگر بخواهی! آری اگر بخواهی اسلام همان اسلام است. ولی مسلمانی تو عوض شده؛ تو ماسک پلید غرب را برچهره ی پاک اسلامی ات نهاده ای و بی محابا به سوی تباهی ونابودی می روی.

بیاتا هنوز عمری باقی هست ابرهای سیاه کبود کینه وگناه را از دروازه ی دل برانیم وخانه خدا(دل)را به ابر سفید وبلورین محبت زینت دهیم وعشق پیامبر(صلی الله علیه وسلم)و آل واصحابش(رضی الله عنهم اجمعین)را به مهمانی خانه دعوت کنیم وگام در راه بی پایان عشق نهیم ودر پایان به وصال محبوب دل ها وخالق زیبایی ها دست یابیم وچه لحظه ی با شکوهی خواهد بود.

………………لحظه ی دیدار…………..

ناگاه بود کزین جهانت ببرند            از حلقه جمع دوستانت ببرند

غافل منشین زمان زمانت ببرند       گرتو نروی کشان کشانت ببرند

وبلاگ اشاعت بندگی